آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 1752

چو او را بدیدند برخاست غو / که امد ز آتش برون شاه نو

یکی دشت با دیدگان پر ز خون / که تا او کی آید ز اتش برون

چنان آمد اسپ و قبای سوار / که گفتی سمن داشت اندر کنار 

چو از کوه آتش به هامون گذشت / خروشیدن امد ز شهر و ز دشت

به دستور فرمود تا ساروان / حیون آرد از دشت، صد کاروان

به نیروی یزدان نیکی دهش / کزین کوه آتش نیابم طپش

هشیوار دیوانه خواند ورا / همان خویش بیگانه داند ورا

چو او را بدیدند برخواست غو / که آمد ز آتش برون شاه نو

۱

۴

۲

۳

چنین است سوگند چرخ بلند / که بر بی‌گناهان نیاید گزند

به من داد این تیر و چرخ اندکی / کزین دو کبوتر بیفکن یکی

چگونه ست ماه و شب و روز چیست؟ / بر این گردش چرخ سالار کیست؟

منگر بدین ضعیف تنم زآنکه در سخن / زین چرخ پرستاره فزون ست اثر مرا