آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 5: دماوندیه | آزمون شماره 6400

راستی خاتم فیروزۀ بواسحاقی / خوش درخشید ولی دولت مستعجل بود 

آری چه عجب داری کاندر چمن گیتی / جغد است پی بلبل ، نوحه است پی الحان

مجو داوم طرب زانکه چارحد دارد / به شاهراه حوادث طرب سرای جهان

هر که در سایه گه دولت او گام نهاد / کند از مسکن او حادثۀ چرخ حذر

سیم و زر شد محک تجربۀ گوهر مرد / که سیه باد به این تجربه روی زر و سیم 

دردناک است که در دام شغال افتد شیر / یا که محتاج فرومایه شود مرد کریم

نقص در معرفت ماست نگارا، ورنه / نیست بی مصلحتی حکم خداوند حکیم 

شهریارا به تو غم الفت دیرین دارد / محترم دار به جان صحبت یاران قدیم 

تا درد و ورم فرونشیند / کافور بر آن ظماد کردند

بفکن ز پی این اثاث تزویر / بگسل ز هم این نژاد و پیوند

برکش ز سر این سپید مِعجر / بنشین به یکی کبود اورند

بگرای چو اژدهای گرذه / بخروش چو شرزه شیر ارقند

و آن شب بومان بازآمدند و ذاغان را نیافتند، و او را که چندان رنج بر خود نهاده بود و در کمین نشسته هم ندیدند.

شب‌خیز و مولع زهد و پرهیز شبی در خدمت پدر رحمة الله علیه نشسته بودم و همه شب دیده بر هم نبسته و مسحف عزیز بر کنار گرفته و طایفه‌ای گرد ما خفته، پدر را گفتم از اینان یکی سر بر نمی‌دارد که دوگانه ای بگذارد.

ذکر جميل سعدی که در افواه عوام افتاده است و حديسش که چون شکر می‌خورند و رقعه اش  همچون کاغذ ذر می‌برند، بر کمال فضل و بلاقت او حمل نتوان کرد.

بلکه خداوند جهان به عين عنايت نظر کرده است و تحسين بليق فرموده و ارادت صادق نموده، لاجرم خواص و اوام به محبت او گرایيده‌اند.