آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 16: کباب غاز | آزمون شماره 1380

چو درج درد دین کردی ز فیض فضل حق دل را/ مترس از دیو اگر بر وی ز عصمت پاسبان بینی 

خلیل از نیستی چِبْوَد، تو با عشق آی در آتش/ که تا هر شعله‌ای ز آتش درخت ارغوان بینی 

عطا از خلق چون جویی گر او را مال دِه گویی/ به سوی عیب چون پویی گر او را غیب‌دان بینی 

ز یزدان دان نه از ارکان که کوته دیدگی باشد/ که خطی کز خرد خیزد، تو آن را از بنان بینی 

مهمان‌ها از تظاهرات آقای استادی دودل مانده بودند. (ماضی بعید)

موقع مناسبی است که کباب غاز را بیاورند. (مضارع التزامی)

توی شکمش آلوی برغان گذاشته‌اند. (ماضی نقلی)

مهمان‌های دیگر را با خودت همراه می‌کنی. (ماضی استمراری)

در عالم پیر هر کجا برنایی است/ عاشق بادا که عشق خوش سودایی است

در عشق کسی قدم نهد کش جان نیست/ با جان بودن به عشق در سامان نیست

گفتی به روزگاران مهری نشسته گفتم/ بیرون نمی‌توان کرد الّا به روزگاران

ای مهربان‌تر از برگ در بوسه‌های باران/ بیداری ستاره در چشم جویباران