آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 16: کباب غاز | آزمون شماره 6124

صورت من، همه او شد، صفت او همه من / لاجرم، کس من و من نشنود اندر سخنم

چهره نتوانست شد با روی آتشناک یار / شمع از خجلت سر خود ز انجمن آخر گرفت

من ندانم تو منی یا من تویی / محو گشتم در تو و من گم شدم

چون برون آمدی ز جان و ز جای / پس ببینی خدای را به خدای

موج شراب و موجه‌ی آب بقا یکی است / هرچند پرده‌هاست مخالف، نوا یکی است ( تناسب - جناس )

از حرف خود به تیغ نگردیم چون قلم / هرچند دل دو نیم بود، حرف ما یکی است ( کنایه - تشبیه )

این ما و من نتیجه‌ی بیگانگی بود / صد دل به یکدگر چو شود آشنا، یکی است ( حسن‌تعلیل - تضاد )

در چشم پاک‌بین نبود رسم امتیاز / در آفتاب سایه‌ی شاه و گدا یکی است ( اسلوب معادله - مجاز )

هوا را از من بگیر اما خنده‌ات را نه (شیللر) - داستان کباب‌غاز (محمدعلی جمال‌زاده)

منطق‌الطیر (عطار) - مسافر (پابلو نرودا)

تیرانا (مهرداد اوستا) - در حیاط کوچک پاییز در زندان (محمدابراهیم باستانی پاریزی)

فی حقیقة العشق (سهروردی) - مثل درخت در شب بارانی (محمدرضا شفیعیِ کدکنی)

شکلی از جمله ادعایی« باشد»/ رفتار /دورانی/ نوعی پارچه لطیف/ بدون تغییر /نوعی کوزه

شکلی از جمله دعایی «باشد »/رفتار /بشقاب گرد بزرگ/ نوعی پارچه لطیف/ بدون تغییر/ نوعی کوزه

آغاز /صورت /دورانی /نوعی چرم دبّاغی شده/ بی‌رقیب/ لوله سفالی یا سیمانی کوتاه

آغاز /صورت /بشقاب گرد بزرگ/ نوعی چرم دبّاغی شده/ بی‌رقیب /لوله سفالین یا سیمانی کوتاه

به گداییّ درت فخر کنم در هر کوی / من که عار آیدم از خسرو و سلطان بودن

در این گرداب بی‌پایان منه بار شکم بر دل  / که کشتی روز طوفان ، غرقه از بار شکم گردد

طبیب ، نبض دلم را در اضطراب انداخت / کجا روم؟ به که گویم دگر؟ چه چاره کنم؟!

صد وعده‌ی امید به دل داده‌ام دروغ / چون من مباد هیچ کسی شرمسار خویش