آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هفتم - درس هشتم- افتخار بندگی | آزمون شماره 5

وجود امورى ناخوشایند که در نهایت براى انسان خیر است.

وجود امورى خوشایند که در نهایت براى انسان شر است.

توجّه انسان به جهل خود و علم خداوند، زمینه‌ی پذیرش احکام الهى است.

علم بیش‌تر خداوند از احوال انسان، دلیل قطعیت احکام او درباره‌ی زندگی انسان نیست.

خوشایند خداوند نیست.

خوشایند خداوند هم هست.

‌ لزوماً به صلاح انسان نیست.

الزاماً به صلاح انسان است.

ای سلیمان در میان زاغ و باز / حلم (صبر) حق شو با همه مرغان بساز

هر چه مکروه است چون شد او دلیل / سوی محبوبت حبیب است و خلیل

امتحان خود چو کردی ای فلان / فارغ آیی ز امتحان دیگران

کی رسد مر بنده را که با خدا / آزمایش پیش آرد ز ابتلا (در بلا افتادن)