آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هفتم - درس هشتم- افتخار بندگی | آزمون شماره 3319

صدهزاران دام و دانه است ای خدا / ما چو مرغان حریصی بینوا
گر هزاران دام باشد هر قدم / چون تو با مایی نباشد هیچ غم

هان مشو نومید چون واقف نه‌ای از سرّ غیب / باشد اندر پرده بازی‌های پنهان غم مخور
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند/ چون تو را نوح است کشتیبان ز توفان غم مخور

ما کاهلانیم و تویی صد حج و صد پیکار ما / ما خفتگانیم و تویی صد دولت بیدار ما
ما خستگانیم و تویی صد مرهم بیمار ما / ما بس خرابیم و تویی هم از کرم معمار ما

زهر به پیش او ببر تا کندش به از شکر/ قهر به پیش او بنه تا کندش همه رضا
سجده کنی به پیش او عزّت مسجدت دهد/ ای که تو خوار گشته‌ای زیر قدم چو بوریا