آزمون آنلاین مطالعات اجتماعی هشتم - درس 9-ظهور اسلام در شبه جزیره ی عربستان | آزمون شماره 17738

رواج غارت‌گری و درگیری‌های قبیله‌ای دوران جاهلی شبه‌جزیره‌ی عربستان، نتیجه‌ی تعصّبات قبیله‌ای و نیز کمبود غذا و سایر نیازهای زندگی بود.

همه‌ی ساکنان عربِ شبه‌جزیره‌ی عربستان در دوران جاهلی بت‌پرست بودند و پیروان هیچ‌یک از ادیان الهی در آن‌جا زندگی نمی‌کردند.

آب و هوای گرم و خشک و کمبود آب، یکی از عوامل زندگی صحراییِ بیش‌تر اعراب شبه‌جزیره‌ی عربستان در دوره‌ی جاهلی بود.  

پیامبر اسلام پیش از بعثت، کوه‌های اطراف مکّه و از جمله غار حرا را برای عبادت پرودگار خود برگزیده بود.   

نوع حکومت اکثر قبیله‌های آن، مردم‌سالارانه بود و قبیله‌ها عمدتاً روابط سیاسی خوبی با هم داشتند و در صلح و آرامش می‌زیستند.

غالب مردم بهره‌ی چندانی از علم و دانش نداشتند و عدّه‌ی کمی از آن‌ها می‌توانستند بخوانند و بنویسند.

کمبود غذا و سایر نیازهای زندگی، یکی از مشکلات مردم در آن دوران به شمار می‌آمد.

زنان اغلب از مقام و موقعیت پایینی برخوردار بودند و برخی مردان حتّی از داشتن فرزند دختر احساس حقارت می‌کردند.

هر دو از جنگ‌های «سریّه»ی پیامبر بوده است.

مسلمانان در هر دو نبرد به پیروزی کامل دست یافته‌اند. 

مسلمانان در هر دو نبرد برای دفاع از خود جنگیده‌اند.

هر دو نبرد با برخی قبائل پیمان‌شکن یهودی بوده است.