آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هشتم - درس 1-آفرینش شگفت انگیز | آزمون شماره 1769

ناظر

غفّار

مستعان

ناظم

تن به جان زنده‌است و جان زنده به علم / دانش اندر کان (معدن) جانت گوهر است

چشم دل را باز کن بنگر نکو / زان‌که نفتاد آن که نیکو بنگرست

بی‌خرد گرچه رها باشد در بند بود / باخرد گرچه بود بسته چنان دان که رهاست

ای خردمند نگه کن به ره چشم خرد / تا ببینی که بر این امّت نادان چه وباست

جهان ره‌گذار است، اگر عاقلی / نباید نشستنت بر ره‌گذار

به دانش تو صورت‌گر خویش باش / برون آی از این ژرف (عمیق) چه مردوار

در این بام گردان و این بوم ساکن / ببین صنعت و حکمت غیب‌دان را

که آویخته است اندر این سبز گنبد / مر این تیره گوی درشت کلان را؟

فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ‌ مُذَکِّرٌ                                                                                                                             

لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحمَۀِ اللَّهِ 

و اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ

أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ 

استفاده از نعمت‌های خداوند روی زمین _ رسیدن به بهشت

رهایی از عذاب دوزخ _ اندیشیدن در خلقت و استفاده از نعمت‌های خداوند

فهم بیهودگی و عبث بودنِ آفرینش _ گسترش روز‌افزون علم و دانش

وجود نعمت عقل در انسان _ بیهودگی و عبث بودنِ آفرینش

انسان باید به طبیعت نگاه هوشیارانه داشته باشد.  

طبیعت، عقل هوشیار را به وجود چند خدا راهنمایی می‌کند. 

طبیعت برای راهنمایی انسان به وجود خداوند، به عقل او کاری ندارد.

انسان نباید به عقل خود تکیه کند چرا که آن نیز بخشی از طبیعت است.