شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس پنجم : پایه های آوایی همسان (1) | آزمون شماره 3351

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید/ که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است/ به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

قلم را آن زبان نبود که سرّ عشق گوید باز/ ورای حد تقریر است شرح آرزومندی

او می‌رود دامن‌کشان من زهر تنهایی چشان/ دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود

--U-،-U--،-U-U،-UU-

--U-،-UU-،--UU،-U--

--U،--U-،--UU،-U---

UU،-UU-،--UU،---U--

آن که می‌گوید نظر در صورت خوبان خطاست / او همین صورت همی‌بیند ز معنی غافلست

گر من از دوست بنالم نفسم صادق نیست / خبر از دوست ندارد که ز خود باخبر است

گر مطیع خدمتت را کفر فرمایی بگوید / ور حریف مجلست را زهر فرمایی بنوشد

بر سر شطرنج چُست است این غراب / تو مبین بازی به چشم نیم‌خواب

بدان خاک مشکین به چه درفتادم

چه حاجت به تندی و گردن‌کشی

ولیکن آدمی را صبر باید

که بخشایش آرد به ما بر مگر