شرکت در آزمون آنلاین
فارسی 2
-
درس شانزدهم : قصّه ی عینکم
| آزمون شماره 2041
در عبارت «از غایتِ سوزش مفارقت چنان ملکی کامگار که ملجأ و پناه اهل روزگار بود رئیس و مرئوس به داور به حضرت مالک الملوک رفتند و جمعه نماز بگذاردند. شیراز به یمنِ قدم شریفش مأمور شد و مردم به عیش و فراق نزدیک و از محنت و بلا دور.» املای کدام واژه درست است؟
آرایه های «تلمیح،مجاز،ایهام و جناس همسان» به ترتیب در کدام ابیات یافت می شود؟
الف)معنی آب زندگی و روضه ارم/جز طرف جویبارو می خوش گوار چیست
ب)نه من سبوکش این دیر رندسوزم و بس/بسا سرا که در این کارخانه سنگ و سبوست
ج)سر ارادت ما و آستان حضرت دوست/که هر چه بر سر ما می رود ارادت اوست
د)گو شمع میارید دراین جمع که امشب/در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است
تعداد وابسته پسین در کدام گزینه بیشتر است؟
در کدام گزینه اثری به نادرستی نسبت داده شده است؟
در کدام گزینه هر دو آرایه ادبی «کنایه و جناس» بهکار رفته است؟