شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 2574

یاران درین چمن به تکلّف طرب‌ کنید / اینجا خضاب هم شب عیدی‌ست زال را

هر که درین دایره دوران کند / نقطه دل آینه جان کند

گر شکوه کنیم بی‌تمیزیم / ور شکر، خیال نارساییم

رمز دو جهان از ورق آینه خواندیم / جز گرد تحیر رقمی نیست در اینجا

مرا گویند بامش از چه سویست / از آن سویی که آوردند جان را (هزج مثمن محذوف)

پیش‌آ و عدم شو که عدم معدن جان است / امّا نه چنین جان که به‌جز غصه و غم نیست (رجز مثمن محذوف)

عجب ای ساقی جان مطرب ما را چه شدست / هله چون می‌نزند ره ره او را کی زدست (رمل مثمن محذوف)

تماشا مرو نک تماشا تویی / جهان و نهان و هویدا تویی (متقارب مثمن محذوف)

گر گوش هوش داری بشنو که باز گویم                                رمزی چنان که دانی رازی چنان که دانم

عشقش به جان خریدم و قصدم به جان کند                                بر جان خویش دشمن جان را گزیده‌ام

بخت ز من دست شست شاید اگر من                                         نقش امید از رخ مراد بشویم

دلم ز پاس نَفَس تار می‌شود چه کنم                                        وگر نفس کشم افگار می‌شود چه کنم

دلداده را ملامت گفتن چه سود دارد/ می باید این نصیحت کردن به دلستانان

باز آمد آن مهی که ندیدش فلک به خواب/ آورد آتشی که نمیرد به هیچ خواب

گر خود همه بیداد کند هیچ مگویید/ تعذیب دلارام به از ذلّ شفاعت

روزی به زنخدانت گفتم سیمینی / گفت ار نظری داری ما را به ازین بینی