شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 24139

واژۀ «داد» نمی‌تواند ایجاد آرایۀ واژه‌آرایی کند.

آرایۀ واج آرایی جزو مباحث بدیع لفظی است.

واج آرایی مصوت ها از صامت ها محسوس تر است.

آنچه در تکرار اهمیت دارد، جنبه موسیقایی و آوایی سخن است نه شکل نوشتاری واژگان.

الف - ت 

 ب _ پ

ت _ ب

پ _ الف

چه مهره باخت ندانم سپهر دشمن‌خوی/ که دور کرد به دستان ز دوستان ما را (جناس، تلمیح)

چون توانم شد از اینجا که غمش موی‌کشان/ دلم آورد و به زنجیر فروبست اینجا (تشخیص، کنایه)

دل مسکین مرا نیست در اینجا قدری/ زانک صد دل چو دل خستۀ من هست اینجا (واج‌آرایی، واژه‌آرایی)

روی از تو نپیچم وگر از شست تو آید/ همچون مژه در دیده کشم تیغ بلا را (تشبیه، کنایه)

نرگس مست نوازشگر مردم دارش / خون عاشق به قدح گر بخورد، نوشش باد

 ز کشته زمین کرد مانند کوه / شدند آن دلیران ترکان ستوه

 نه من ز بی‌عملی در جهان ملولم و بس / ملامت علما هم ز علم بی‌عمل است

بر او راست، ‌خم کرد و چپ کرد، راست / خروش از خم چرخ چاچی بخاست

گر گنج غمت در دل دیوانه نمی‌شد                             ویرانه مقام من دیوانه نمی‌شد

شه کاش خراج از ده ویرانه نمی‌خواست                    یا ملک دلم کاش که ویرانه نمی‌شد

گر در دل شمع آتشی از عشق نمی‌بود                             آگاه ز سوز دل پروانه نمی‌شد

امید خلاص از خم زلفین توام بود                          در دام اگر آن خال سیه دانه نمی‌شد