شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 9582

محبت به خدا- «فَبما رَحمَةٍ مِنَ اللهِ لنتَ لَهُم وَ لَو کُنتَ فَظّاً غَلیظَ القَلبِ ...»

توکل بر خدا - «فَبما رَحمَةٍ مِنَ اللهِ لنتَ لَهُم وَ لَو کُنتَ فَظّاً غَلیظَ القَلبِ ...»

محبت به خدا- «وَ مِنَ النّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دونِ اللهِ انداداً ...»

توکل بر خدا - «وَ مِنَ النّاسِ مَن یَتَّخِذُ مِن دونِ اللهِ انداداً ...»

«الیس الله بکاف عبده»

«و من یتوکل علی الله فهو حسبه …»

«و عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم …»

«قل افرایتم ما تدعون من دون الله …»

دورکنندة گزند و آسیب – چون خداوند امر خویش را به سرانجام می‌رساند.

آماده‌تر از خود بندگان – زیرا می‌دانند سررشتة کار به ‌دست خداست.

دورکنندة گزند و آسیب – زیرا می‌دانند سررشتة کار به ‌دست خداست.

آماده‌تر از خود بندگان - چون خداوند امر خویش را به سرانجام می‌رساند.

انسان متوکل در کارهای خویش بر خدا توکل می‌کند و ابتدا همة کارهایش را به او می‌سپارد.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد، یعنی فکر و اندیشة خود را به‌کار گیرد.

ابزار و اسباب بنابر علم الهی برای انسان مهیا شده است و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

«إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ» - «فَهُوَ حَسْبُهُ»

«عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ» - «فَهُوَ حَسْبُهُ»

«إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ» - «هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»

«عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ» - «هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ»