شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 2494

تا در نزنی به هر چه داری آتش (مفعول مفاعلن مفاعیلن فع) 

با ساربان بگویید احوال آب چشمم (مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن) 

 نمک خوار خوانش همه چیز و کس (فعولن فعولن فعولن فعل)

اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن)

وین عشق تو در من آفریدستند / هرگز نرود ز زعفران زردی

چون دید که شمع جمع عشقم / اندوه تو در گدازم آورد

ندهد عاشق تو دل به کسی / به کسی چون دهد خلیفه خراج

آنان که بر جمال تو بگشاده‌اند چشم / یوسف به چشم همت ایشان جمیل نیست

صبا ز حال دل تنگ ما چه شرح دهد/ که چون شکنج ورق‌های غنچه تو بر توست

مگر تو شانه زدی زلف عنبرافشان را/ که باد غالیه سا گشت و خاک عنبربوست

چندان گریستیم که هر کس که برگذشت/ در اشک ما چو دید روان گفت کاین چه جوست

نه این زمان دل حافظ در آتش هوس است/ که داغدار ازل همچو لاله خودروست