شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دهم: دریادلان صف‌شکن | آزمون شماره 13396

تا تو با منی زمانه با من است / بخت و کام جاودانه با من است 

تو تا کجای جهان بی‌قرار این عشقی؟ / ودر کجای زمانه شعله می‌کشد عطشت؟

من تا تو تا همیشه‌ی چشمت شتافتم / رویایی از امید بر این عشق بافتم 

دلا تا کجا گرم لبخند باشم؟ / اسیر هرات و سمرقند باشم 

فیض روح القدس ار باز مدد فرماید / دیگران هم بکنند آن چه مسیحا می کرد

دوش دیدم که ملائک در می خانه زدند / گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور / پدر را بازپرس آخر، کجا شد مهر فرزندی

صلای یوسف گل شد جهان گیر / زلیخای جوان شد عالم پیر

آن سر بزرگ داغ داغ بود، اما چشم‌هایش را بسته بودند . کوره‌ای تازه خاموش‌شده.
 

اسبی نزدیک من فرستاد که برنشین و نزدیک من آی. 
 

مردم بدانند از شدت روزگار نباید نالید و از فضل خدا ناامید شد.
 

نهال گفت عاشق تک درختی هستم که از جنگل تقاضای پناهندگی دارد.