شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 1: تاریخ ادبیات قرن‌های دوازدهم و سیزدهم (دوره‌ی بازگشت و بیداری) | آزمون شماره 3280

عارف قزوینی ـ وطن‌دوستی، آزادی‌خواهی و ستیز با نادانی

ایرج میرزا ـ مفاهیم نو در قالب طنز، هجو و هزل

محمّدتقی بهار ـ آزادی و وطن‌خواهی

فرّخی یزدی ـ آزادی و مفاهیم وطن‌دوستانه

علی‌اکبر دهخدا _ میرزا حسن‌خان بدیع _ میرزا حبیب اصفهانی

محمدتقی‌ بهار _ میرزا حسن‌خان بدیع _ فرخی یزدی

علی‌اکبر دهخدا _ میرزا آقا تبریزی _ میرزاده عشقی

محمدتقی بهار _ محمدباقر میرزاخسروی _ میرزاده عشقی

شاعران خود را وقف مردم کردند و به محتوا توجه بیش‌تری نمودند.

شاعران توانستند زبان شعر را از حالت سستی اواخر سبک هندی نجات دهند.

زبان، تخیل و اندیشه در شعر این زمان، تکرار شنیده‌ها بود.

سبک ساده و عامیانه نثر در داستان‌های نویسندگان این دوره رواج یافت.

اولین کسی که در ایران به نوشتن نمایشنامه کوتاه فارسی و عوام‌فهم پرداخت، میرزا آقا تبریزی بود.

علّامه دهخدا، مدیر مسئول روزنامه صور اسرافیل، نوشته‌های طنزآمیز خود را با عنوان چرند و پرند در آن روزنامه منتشر می‌کرد.

از مهم‌ترین ترجمه‌ها در عصر بیداری «سرگذشت حاجی بابا اصفهانی» از جیمز موریه است که توسط میرزا یوسف اعتصامی ترجمه شد.

ملک‌الشّعرای بهار با انتشار دو مجلّه به نام‌های «دانشکده» و «بهار» در عرصه روزنامه‌نگاری، مسائل سیاسی و اجتماعی را بیان می‌کرد.