شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس چهارم: تاریخ ادبیات پیش از اسلام و قرن‌های اولیه هجری | آزمون شماره 16657

فارسی میانه

فارسی دری

پهلوی

عربی

زبان فارسی باستان در دوره هخامنشیان (559 تا 330 ق. م.) رایج بود.

زبان پهلوی، شاخه‌ای از زبان‌های ایرانی میانه است که اساساً به ناحیه پارس تعلق داشت. 

آثار ادبی منظوم و منثور زبان پهلوی از بین رفته‌اند اما ترجمه عربی و فارسی «کلیله و دمنه» موجود است که با اصل آن تفاوت چندانی ندارد.

زبان فارسی بعد از نفوذ اسلام، با کنار گذاشتن برخی از صداهای زبان عربی، الفبای آن را پذیرفت و ادبیات فارسی دری همزمان با حکومت طاهریان پدید آمد.

سامانی، عنصری

سلجوقی، کسایی مروزی

سامانی، کسایی مروزی

سلجوقی، ناصرخسرو