شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوازدهم: رستم و اشکبوس | آزمون شماره 677

تو قلب سپه را به آیین بدار / من اکنون پیاده کنم کارزار 

تهمتن چنین داد پاسخ که نام / چه پرسی کزین پس نبینی تو کام

هم اکنون تو را ای نبرده سوار / پیاده بیاموزمت کارزار 

بدو گفت رستم که تیر و کمان / ببین تا هم اکنون سر آری زمان

ویله: نعره / افسر: دیهیم / خطّه: شهر

اشباه: سایه / قهر: خشم / گبر: خفقان

جاه: مقام / پدرام: شاد / خُود: کلاه جنگی

 بهرام: سیّاره‌ی مرّیخ / عنان: دهانه / ندامت: قهر

نگارینا ، شنیدستم که گاه محنت و راحت/ سه پیراهن سلب بوده ا‌ست یوسف را به عمر اندر

رسیدند خوبان به درگاه کاخ/ به دست اندرون هر یک از گل دو شاخ

زنی بود بر سان گردی سوار/ همیشه به جنگ اندرون نامدار

این راه خم اندر خمِ چون موی سیه را/ بی مرحمتِ‌ روشنی روی تو رفتیم 

چرا قبول کنم از کس آن که عاقبتش/ ز خلق سرزنشم باشد از خدای عتیب

 کشانی بدو گفت با تو سلیح/ نبینم همی جز فسوس و مزیح

نوعروس خوبرویی دلفریب/ عاشقان را کی بُود از تو شکیب

دست فرشته گشت غمی از حساب تو/ تا خود چه بود خواهد زین پس حسیب من