شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 3755

گر ببینم خم ابروی چو محرابش باز / سجدۀ شکر کنم وز پی شکرانه روم

قدح پر کن که من در دولت عشق / جوان‌بخت جهانم گرچه پیرم

پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر / به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز

نگشاید دلم چو غنچه اگر / ساغری از لبش نبوید باز

چشم بیمار مرا خواب نه در خور باشد

صف‌نشینان نیکخواه و پیشتازان با ادب

عروس طبع را زیور ز فکر بکر می‌بندم

اندیشه از محیط فنا نیست هر که را

صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت            ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

چون چشم تو دل می‌برد از گوشه نشینان       همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست

نه من سبوکش این دیر رند سوزم و بس            بسا سرا که در این کارخانه سنگ و سبوست

ز درد عشق تو دوشم امید صبح نبود          اسیر عشق چه تاب شب دراز آرد؟

آبی است پیش کوثر آتش‌نشان ما

برگ چشمان ما همیشه تر است

آهم از سینه چو عیسی به فلک برمی‌رفت

ابر و باران و من و یار ستاده به وداع