شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هفتم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن های 10 و 11 | آزمون شماره 2951

مهاجرت شاعران ایرانی به هند و آشنایی با معارف و تفکرات هندی

نفوذ سیاسی هند در ایران

علاقۀ پادشاهان این دوران به هند و هندوان

توجه شاعران به تفکرات هندی برای فرار از تقلید

بعد از ظهور شاعران بزرگی چون سعدی، مولانا و حافظ در دوره عراقی به دلیل تسلط طولانی‌مدت مغولان و تیموریان، جایی برای رشد زبان و ادبیات فارسی و ادیبان باقی نماند. 

وحشی بافقی از شاعران قرن دهم است که سبک شعرش حدّ واسط سبک دوره عراقی و دوره هندی است و واقع‌گرایی شاخصه اصلی آن است.

هر چند شاهان صفوی در ترویج و نفوذ فرهنگ زبان عربی در ایران نقش بسزایی داشتند؛ اما کم و بیش به زبان فارسی نیز کتاب نوشته و به نوعی علاقه نشان داده‌اند.

شاعران این دوره تشخیص داده بودند که سبک عراقی از واقعیت دور شده و کاملاً جنبه ذهنی و تخیلی یافته است و با ادامه پایبندی به سنن ادبی نابود می‌شود.

صائب _ کلیم کاشانی _ بیدل

صائب _ بیدل _ کلیم کاشانی

بیدل _ کلیم کاشانی _ صائب

بیدل _ صائب _ کلیم کاشانی

کار کلیم بس که ز عشقت به جان رسید/ ناصح به آب دیده ازو دست شسته است

محتشم را دم آبی چو ز تیغت دادی/ دم دیگر بچشانش که ثوابست ثواب

مجنون هزار نامه ز لیلی زیاده داشت/ وحشی که همچو یار فراموشکار توست

به این کثرت‌نمایی غافل از وحدت مشو بیدل/ خیال آیینه‌ها در پیش دارد شخص تنها را