شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 8421

مُرده بدم، زنده شدم، گریه بدم خنده شدم / دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

سوزد مرا سازد مرا در عشق اندازد مرا / وز من رها سازد مرا بیگانه از خویشم کند

سعدی فغان از دست ما لایق نبود ای بی‌وفا / طاقت نمی‌یارم جفا کار از فغانم می‌رود

شب تا سحر می‌نغنوم و اندرز کس می‌نشنوم / وین ره نه قاصد می‌روم کز کف عنانم می‌رود

همه را ملک مجاز است بزرگیّ و امیری / تو خداوند جهانی که نه مردی و نه میری

همه بینند نه این صنع که من می‌بینم / همه خوانند نه این نقش که من می‌خوانم

همه بر من چه زنی زخم فراق؟ ای مه خوبان / نه منم تنها کاندر خم چوگان تو گویم

سخن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم / که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم

ای به ازل بوده و نابوده ما/ وی به ابد زنده و فرسوده ما

ای همه هستی ز تو پیدا شده/ خاک ضعیف از تو توانا شده

پرورش‌‌آموز درون‌‌پروران/ روز برآرنده‌‌ی روزی‌‌خوران

چو خواهی که نامت بود جاودان/ مکن نام نیک بزرگان نهان