شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس چهاردهم: طوطی و بقال | آزمون شماره 5200

خون که گرفت گرفت گردنت را /خاری که خلید دامنت را 

آیینه ز روی راستگویی / بنماید عیب تا بشویی 

در نومیدی بسی امید است / پایان شب سیه سپید است

تنها نه منم ستم کشیده / کو دیده که صد چو من ندیدم

صحبت نیکان بود اکسیر ناقص طینتان / می‌شود یاقوت در پیمانه گل ژاله ها 

هفت کوکب به کار او کوشند / خلعت تربیت بر او پوشد

گر دو صد عمر شود پرده نشین در معدن / خصلت سنگ سیه نیست که گوهر گردد

بی دیده کی شناسد خورشید را هنر / یا کوزه گر چه داند یاقوت را بها 

دو

سه

چهار

پنج