شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22291

ای که گفتی جان بده تا باشدت آرام جان/ دل به غم‌هایش سپردم، نیست آرامم هنوز

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست/ من که یک امروز مهمان توام فردا چرا؟

نه من ز بی‌عملی در جهان ملولم و بس/ ملالت علما هم ز علم بی‌عمل است

تا گنج قدمت در دل ویرانه مقیم است/ اندر دل ما کوی خرابات مقام است

بر او راست خم کرد و چپ کرد راست / خروش از خم چرخ چاچی بخواست

شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر / کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو

افسوس که بی‌فایده فرسوده شدیم / وز آسِ سپهر سرنگون سوده شدیم

خواب نوشین بامداد رحیل / بازدارد پیاده را ز سبیل

ای دل آواره بیا وی جگر پاره بیا / ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا

چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش / کنون به جز دل خوش هیچ درنمی‌باید

خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد / که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی / بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا