شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 5

دربغ - سرنوشت - تراوشات

بیابان - شطّ روان - مشام جان

آسمان - سوز گناه - خداوندا

سموم - سحرگاهان - موسم درو

ما را همه شب نمی‌برد خواب/ ای تشنۀ روزگار دریاب

به نام خداوند جان‌آفرین/ حکیم سخن در زبان آفرین

به دل گفتم ز چشمانش بپرهیز/ که هشیاران نیاویزند با مست

ای نفس خرّم باد صبا/ از برِ یار آمده‌ای مرحبا

خدا را ندانست و طاعت نکرد

از این بِه نصیحت‌گری بایدت

نیافرید خدایت به خلق حاجتمند

مبادا که فردا پشیمان شوی

به فصل خزان در نبینی درخت / که بی برگ مانَد ز سرمای سخت

که چشمم ز روی سعادت مبند / زبانم به وقت شهادت مبند

دعای ضعیفان امّیدوار/ ز بازوی مردی به آید به کار

چون ندارم من قبول و رشد غیب/ خلق را رد می‌کنم از خود به عیب

U_ _ U U _ _ U _ _

U - U - U - - U - -

U_ _U_ U_ _UUUU _U_

U _U_ _UUUU_U_ _ _