شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 4681

به دستور فرمود تا ساروان / حیون آرد از دشت، صد کاروان

به نیروی یزدان نیکی دهش / کزین کوه آتش نیابم طپش

هشیوار دیوانه خواند ورا / همان خویش بیگانه داند ورا

چو او را بدیدند برخواست غو / که آمد ز آتش برون شاه نو

چنین گفت موبد به شاه جهان / که درد سپهبد نماند نهان (روحانی زرتشتی - سردار سپاه)

که هرچند فرزند هست ارجمند / دل شاه از اندیشه باید گزند (گرامی و عزیز - آسیب و صدمه)

جهان‌دار سودابه را پیش خواند / همی با سیاوش به گفتن نشاند (پادشاه - احضار کردن)

پراندیشه شدجان کاووس کی/ ز فرزند و سودابه نیک‌پی  (مخفف «که ای» - نیک‌ سرشت)