شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دهم : سبک شناسی قرن های 10 و 11 (سبک هندی) | آزمون شماره 81

از ابر نوبهار چو باران فرو چکید / چندین هزار لاله ز خارا برون دمید

از تهیدستی است در مغز چنار این پیچ و تاب / چشم ظاهربین ز بی‌دردی کند جوهر حساب 

با دو رویان، یک جهت یک‌رنگ نتواند شدن / پیش عارف خار از گل‌های رعنا بهتر است

درد و داغ عشق دارد از بهشتم بی‌نیاز / در دل دوزخ سر از کوثر برون آورده‌ام

راه یافتن زبان کوچه و بازار به شعر

گسترش یافتن دایرۀ واژگان

ورود لغات مربوط به مذاهب هندوان به شعر

بازگو کردن مطالب فلسفی و غنایی گذشتگان به شیوه‌ای نو

حسن بیگ روملو، شیخ بهایی، وحید قزوینی، شاه طهماسب صفوی

وحید قزوینی، علی بن حسین واعظ کاشفی، خواند میر، شاه طهماسب صفوی

اسکندربیگ ترکمان، شیخ بهایی، وحید قزوینی، قاضی نورالله شوشتری

میرزا برخوردار فراهی، وحید قزوینی، علی بن حسین واعظ کاشفی، شیخ بهایی

فکر شنبه تلخ دارد جمعۀ اطفال را /  عشرت امروز بی‌ اندیشۀ فردا خوش است

ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت /  وی مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

در کنار خانه، عمر ما به خون خوردن گذشت /  مادر بی‌مهر خون را شیر نتوانست کرد

دل ز بیداری شب زندۀ جاوید شود /  چشمۀ خضر نهان در ته دامان شب است 

این تحول از آن جهت که شعر را به میان عامه مردم کشید، سودمند بود؛ اما از آن رو که افراد کم اطلاع و عامی به شعر روی آوردند و آن را از استواری و سلامت پیشین دور ساختند، برای آینده ابیات زیان‌بار بود.

به جهت این که شعر از حوزه تصرف شاعران باسواد و آگاه به فنون ادب خارج شد و در دست عامه قرار گرفت، سودمند بود؛ ولی روی آوردن پیشه‌وران و بازاریان سبب ضعف شعر شد.

بازسازی اندرزها و تمثیل‌ها به شیوه نوین سبب رونق شعر شد، اما گسترش محتوای بی‌ارزش شعر را به سستی کشید.

روی آوردن طبقات مختلف مردم روح تازه‌ای به زبان شعر دمید ولی بی‌توجهی سلاطین صفوی به شعر، ادبیات را از مرزهای ایران دور ساخت.