شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 6064

باور به قضا و قدر

رواج قصیده و شعر درباری

رونق یافتن غزل

جایگزینی «می» به جای «همی» در شعر

به عشق مستی و رسوایی‌ام خوش است از آنک / نکو نباشد با عشق زهد ورزیدن

برو ای عقل نگو عشق چرا کرد چنین / پادشاه است و بر او چون و چرایی نرسد

سوار عقل که باشد که پشت ننماید / در آن مقام که سلطان عشق روی نمود

ماجرای عقل پرسیدم ز عشق / گفت معزول است و فرمانیش نیست

به وجود آمدن سستی و ضعف در ساخت دستوری جملات نثر از ویژگی‌های این دوره است.

به علت کشتن یا متواری ساختن فضلا و نابودی کتابخانه‌ها از صحت و اتقان مطالب کاسته شد.

مدعیان عرفان به اقتضای زمانه با مغولان کنار آمده بودند.

درسی کردن عرفان و شرح اصطلاحات و پیچیده جلوه دادن آن رواج یافت و کتب عرفانی معتبری در این دوره نوشته شد.

به هر سان که ما را رسد خوب و زشت / سر خود نتابیم از آن سرنوشت

فراق سخت در راه است آخر / کسی یابد که آگاه است آخر

سرکش بر پشت رود باربدی زد سرود / وز می‌ سوری درود سوی بنفشه رسید

ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید / هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند