شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوازدهم: رستم و اشکبوس | آزمون شماره 881

نقش های چرخ را بی اصل می بینم تمام / کارهای دهر بی بنیاد می آید مرا 

چه رها کنی به شوخی سر زلف دلربا را / که ازو به هم بر آری همه وقت حلقه ها را 

چشم تو از حد می برد با عاشقان بیداد را / از ناله مرغان چه غم آن دل سیه صیاد را 

حلال باد مخلد و حور زاهد را / که واگذاشت به رندان شراب و شاهد را 

تو قلب سپه را به آیین بدار /  من اکنون پیاده کنم کارزار ← تحقیر

مرا مادرم نام مرگ تو کرد / زمانه مرا پتک ترگ تو کرد ← تهدید 

یکی تیر زد بر بر اسب اوی / که اسب اندر آمد ز بالا به روی ← قدرت 

بزد بر بر و سینۀ اشکبوس / سپهر آن زمان دست او داد بوس ← اعتقاد به سرنوشت

الف ـ پ ـ ت              
 

الف ـ ب ـ پ                  

ب ـ پ ـ ت               

 پ ـ ب ـ ت

کشانی بدو گفت با تو سلیح / نبینم همی جز فسوس و مزیح

به آورد با او بسنده نبود / بپیچید زو روی و برگاشت زود

بپوشید درع سواران جنگ / نبود اندر آن کار جای درنگ 

چنان ننگش آمد ز کار هجیر / که شد لاله رنگش به کردار غیر

نگارینا ، شنیدستم که گاه محنت و راحت/ سه پیراهن سلب بوده ا‌ست یوسف را به عمر اندر

رسیدند خوبان به درگاه کاخ/ به دست اندرون هر یک از گل دو شاخ

زنی بود بر سان گردی سوار/ همیشه به جنگ اندرون نامدار

این راه خم اندر خمِ چون موی سیه را/ بی مرحمتِ‌ روشنی روی تو رفتیم