شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس چهارم

1-

عیّن جملة وصفیه لیس فیها مفعول‌به:

ما سافرتُ إلی قریة کتبت حولها إنشاء صغیراً!

ترسم الطفلة في دفترها سواراً تحبّه حتّی یشتریه أبوها لها!

هل یُعجبک بعد الشتاء عید یَفرح فیه الفقراء!

الکتاب صدیق مخلص یُنقذک من مصیبة الجَهل!

2-

عین الأصحّ و الأدقّ فی الأجوبة للترجمة.

«ألا تسمعون إلی جواب أهل النار حین سُئلوا: «ما سلککم فی سقر، قالو لم نکُ من المصلّینَ.»

آیا هنگامی که از جهنمیان می‌پرسند، پاسخ آنان را نشنیدند که : «آن‌چه که ما را به جهنم کشاند، این بود که گفتیم اهل نماز نبودیم.»

آیا پاسخ اهل جهنم را هنگامی که از آنان سؤال شد نمی‌شنوید: «چه چیزی شما را به جهنم کشاند، گفتند که از نمازگزاران نبودیم.»

آیا جواب اهل جهنم را نمی‌شنوید آن زمانی که از وی سؤال شد: «چه چیزی شما را به جهنم برد، گفتند از نمازگزاران نیستیم.»

هنگامی که سؤال می‌کنند آیا پاسخ اهل جهنم را نمی‌شنوند:«راه شما در جهنم چیست، بگویید که نمازگزار نبودیم.»

3-

عیِّن النعت جملةً:

حینَئذٍ رأیتُ الظبی و مشیتُ بِهُدوءِ عَلَی الرَّملِ.

هناک تلامیذ مُجِدُّونَ یسعونَ کثیراً للنجاحِ.

حینئذٍ سَمِعَ نداء المنادی الّذی یَدْعُو إلی الجهاد.

جاء التلمیذ إلی المدرسةِ لِیشْرَکِ فی الحفلةِ.

4- علی المتکلّم أن یکلّم المستمعینَ علی قَدر عقولهم و یَکون کلامهُ لیناً لکی یقنعهم:

گوینده باید به هنگام سخن گفتن با شنوندگان اندازۀ عقول آنها را در نظر بگیرد و به نرمی سخن بگوید تا آنها را قانع کند!

باید بر گوینده با شنوندگان به اندازۀ عقل‌هایشان سخن بگوید و سخنش نرم باشد تا آنها را قانع کند!

بر گوینده واجب است که با هر شنونده‌ای، به اندازۀ عقلش سخن بگوید و کلامش نرم باشد تا آنان قانع شوند!

اگر گوینده با شنوندگان به اندازۀ خودشان سخن بگوید و سخنش نیز نرم باشد، آنها قانع می‌شوند.

5-

عیِّن الأصحّ و الأدقّ فی الجواب للتّرجمة:

«هولاء الأصدقاءُ لا یتکبّرونَ علی الاٰخرینَ و لا یَرفعونَ أصواتهم فوقَ أصوات المخاطبینَ.»:

این دوستان بر دیگران تکبّر نمی‌ورزند و صداهای خود را بالای صداهای مخاطبان نمی‌برند.

این دوستان بر دیگران نباید تکّبر بورزند و نباید صدای خود را بالای صدای مخاطب قرار دهند.

این‌ها دوستانی هستند که بر دیگران تکبر نمی‌‌نمایند و صداهای خود را بالای مخاطبان قرار نمی‌دهند.

این دوستان بر دیگران تکبّر نمی‌ورزند و صدای خود را بر صدای مخاطب بالاتر نمی‌برند.

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس چهارم | آزمون شماره 6615