شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 21381

گنبد خضر است اسبت تو چو بحر اخضری/گر به زیر بحر اخضر گنبد خضرا بود

رنگ عاشق چو زعفران باشد/هر که عاشق بود چنان باشد

به شخص کوه پیکر کوه می‌‌کند/ غمی در پیش چون کوه دماوند

بلبل اندر گلستان هر ساعتی دارد نفیر/وز نفیرش در گلستان گل همی‌‌نازد به فر

نماند فتنه در ایام شاه جز سعدی/که بر جمال تو فتنه است و خلق بر سخنش

طومار ندامت است طبع من/حرفی است هر آتشی ز طومارم

گلاب است گویی به جویش روان/همی شاد گردد ز بویش روان

گدا را چو حاصل شود نان شام/چنان خوش بخسبد که سلطان شام

نی حریف هر که از یاری برید / پرده‌هایش پرده‌های ما درید

مروّت گرچه نامی بی‌نشان است / نیازی عرضه کن بر نازنینی

بخور تا توانی به بازوی خویش / که سعی‌ات بود در ترازوی خویش

دلا معاش چنان کن ‌که گر بلغزد پای / فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

گرم باز آمدی محبوب سیم‌اندام سنگین‌دل / گُل از خارم برآوردی و خار از پای و پا از گل

گر تو گرفتارم کنی من با گرفتاری خوشم / ور خوار چون خارم کنی ای گل بدان خواری خوشم

دل در حجاب پرده پندار مانده بود / عشقت رسید و پرده پندار ما درید

خیال خال تو با خود به خاک خواهم بُرد / که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز