شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس یازدهم: قافیه | آزمون شماره 16688

یاد یاران یار را میمون بود / خاصه کان لیلی و این مجنون بود

ای آن که به کوی دوست تنها گذری خندان / گاهی بنما آگاه ما را خبری چندان

فرسود بنای آفتاب بی‌باک / بزدود لقای ماهتاب افلاک

نکرد نوش شرنگ ملال شهر پلید / هر آن که خویش ز جنگ و زوال دهر رهید

ز درد عشق تو با کس حکایتی که نکردم / چرا جفای تو کم شد؟ شکایتی که نکردم

باز آی که چون برگ خزانم رخ زردی است / با یاد تو دم‌ساز دل من، دم سردی است

دلا! تا کی در این زندان فریب این و آن بینی / یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

هر که را اسرار حق آموختند / مهر کردند و دهانش دوختند