شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - فارسی 3 | آزمون شماره 6206

خنده‌ی شیرین و گریه‌ی من تلخ کرد / گریه‌ی خونین من زآن لب خندان خوش است ( حس‌آمیزی - ایهام )

پسته‌ی شیرین او شور دل عاشقانش / شور دل عاشقانش زین شکرستان خوش است ( استعاره - ایهام تناسب )

چون سخنش را گذر بر لب شیرین اوست / آن سخن تلخ او همچو شکر زان خوش است ( تشبیه - مراعات نظیر )

نرگس مستان گرش دست دل از حیله برد / هر چه کند چشم او ور ببرد جان خوش است ( کنایه - تشخیص )

مکارم تو به آفاق می‌برد شاعر                                                                  از او وظیفه و زاد سفر دریغ مدار (توشه)

معرفت را اصل توحید آمدست                                                           ره سوی توحید تفرید آمدست (یگانه دانستن خدا)

چگونه دعوی وصلت کنم به‌جان که شده است                                                     تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق (دعوت)

تیری ز غمزه خود انداخت بر من آمد                                                    تیری بدان شگرفی در لاغر شکاری (نیرومند)