شرکت در آزمون آنلاین پیام‌های آسمان هشتم - درس 2-عفو و گذشت | آزمون شماره 2705

برای ترساندن مردم بود که از طرف خداوند، چنین چیزی به پیامبر اسلام وحی شده بود و وقتی کسی بیرون نرفت، به امر خداوند باران بارید.

پیامبر اسلام برای ترساندن مردم، این وحی را از طرف خداوند جعل کرده بود و وقتی کسی بیرون نرفت، پیامبر جعلی بودنِ این وحی را به مردم اعلام کرد.

شخص خطاکار توبه کرده بود امّا خداوند برای حفظ آبروی او نخواسته بود هویّتش بر دیگران فاش شود، پس به امر خداوندی پس از توبه‌ی مرد، باران بارید.

بارش باران در آن لحظات، به امر خداوند نبود و توبه‌ی شخص گناهکار رخ نداد، بلکه اتفاقی بود و ممکن است چنین اتّفاقی در هر زمان و مکانی رخ دهد.

خاک ضعیف از تو توانا شده                          

ای به ازل بوده و نابوده ما

ما همه فانی و بقا بس تو راست                     

هم تو بیامرز به انعام خویش

بی‌همتایی

هدایتگری

آمرزندگی

بی‌نیازی

 به معصومی گفتند شخصی از ایشان بدگویی کرده و آزار رسانده است. حضرت فرمود: «اگر آن‌چه درباره‌ی من گفته است حق است خداوند مرا بیامرزد و اگر باطل است خداوند او را بیامرزد.»

شخصی نزد معصومی به شکایت رفت که سه سال است دعای او مستجاب نمی‌شود. معصوم گفت: «با زبانی که پاک است خدا را بخوان، نه زبانِ به‌دشنام‌آلوده.» چنین کرد و مستجاب شد.

معصومی بنده‌ای را به سبب شاخه گلی که به او داد آزاد کرد. گفتند: «اماما، بنده را به یک شاخه گل می‌بخشی؟» فرمود: «بزرگترین بخشش آن است که هر چه را داری ببخشی.»

معصومی تکّه‌ای ذغال در دست برادر زیاده‌خواهش گذاشت تا بسوزد. پس فرمود: «تو تحمّل ذرّه‌ای گرما نداری، من چگونه مال از بیت‌المال به تو ببخشم و گرمای جهنّم را تاب آورم؟»

إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ  إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ    

 إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ  إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

 فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا  إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ  

فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا  إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ