شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 8: اختیارات شاعری 2 (وزنی) | آزمون شماره 150

قلب ، تغییر کمیت مصوت‌ها

ابدال ، تبدیل هجای کوتاه به بلند

قلب ، تبدیل هجای کوتاه به هجای بلند

آوردن فاعلاتن به جای فعلاتن، حذف همزه

از دم نظمت فلک نظام پروین دهد / وز نم کلکت جهان چشمۀ حیوان برد

پردۀ دل می زند زهره هم از بامداد / مژده که آن بو طرب داد طرب ها به داد

غزال اگر به کمند اوفتد عجب نبود / عجب فتادن مرد است در کمند غزال

سر تسلیم من و خشت در میکده ها / مدعی گر نکند فهم سخن، گو سر و خشت

ز آسمان بگذرم ار بر مَنت افتد نظری / ذرهّ تا مهر نبیند به ثریّا نرود (فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن)

دلم از غمت زمانی نتواند ار ننالد / مژه یکدم آب حسرت نشکبید، ار نریزد (فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن)

نه خاص در سر من عشق در جهان آمد / که هر سری که ببینی رهین سودایی است (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن)

بیزاری دوستان دمساز / تفریق میان جسم و جان است (مفعول مفاعلن فعولن)

دردند خودپرستی و خودکامی / با این دو فرقه راه نپیمایید

بس سقف شد خراب و نگشت آسمان خراب / بس عمر شد تمام و نشد روز و شب تمام

خویشتن دیدن و از خود گفتن / صفت مردم کوته‌‌نظر است

همیشه بار جفا بردن و نیاسودن / همیشه رنج طلب کردن و نرنجیدن

آن را که میسّر نشود صبر و قناعت / باید که ببندد کمر خدمت و طاعت

ز بخت، بی ره و آیین و پا و سر می‌زیست / ز عشق، بی دل و آرام و خواب و خور می‌گشت

مرا شکر منه و گل مریز در مجلس / میان خسرو و شیرین، شکر کجا گنجد؟

دلم نماند پس این خون چیست هر ساعت / که در دو دیدۀ یاقوت بار برگردد