شرکت در آزمون آنلاین فارسی (ششم) - ستایش: به نام آن که جان را فکرت آموخت

1-

کدام گزینه هم مفهوم با بیت زیر است؟

«جهان جمله فروغ نور حق دان / حق اندر وی ز پیدایی است پنهان»

فضل خدای را که تواند شمار کرد؟ / یا کیست آن که شکر یکی از هزار کرد؟

ز فضلش هر دو عالم گشت روشن / ز فیضش خاک آدم گشت گلشن

به نزد آن که جانش در تجلّی است / همه عالم کتاب حق تعالی است

خرد را نیست تاب نور آن روی / برو از بهر او چشم دگر جوی

2-

نشانه‌ی نگارشی پایان کدام جمله، متفاوت است؟

گل بی رخ یار خوش نباشد

کام خود آخر عمر از می و معشوق بگیر

وه وه آن غمزه‌ی به موقع او

غلام نرگس مست تو تاجدارانند

3-

کدام گزینه با سایر گزینه‌ها ارتباط معنایی ندارد؟

هر کسی روی تو را برحسب بینش خویش/ نسبتی کرده به چیزی و تو چیز دگری

در او هر چه بگفتند از کم و بیش/ نشانی داده‌اند از دیده‌ی خویش

ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم/ وز هرچه گفته‌‌اند و شنیدیم و خوانده‌ایم

آن کس است اهل بشارت که اشارت داند/ نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست

4-

نشانه‌ی نگارشی در پایان کدام جمله با بقیه متفاوت است؟

خرد را نیست تاب نور آن روی

ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید

هنگام فرودین که رساند ز ما درود

هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

5-

با توجه به مفهوم دو بیت زیر، کدام گزینه نادرست است؟

«جهان، جمله، فروغ نور حق، دان/ حق اندر وی ز پیدایی است پنهان

خرد را نیست تاب نور آن روی/ برو از بهر او چشم دگر جوی»

بیت اول یک جمله‌ی خبری و یک جمله‌ی امری دارد.

«تاب» در بیت دوم به معنی توان است.

خداوند در تمام آفریده‌هایش متجلّی است.

آدمی هرگز نمی‌تواند به معرفت الهی دست پیدا کند.

شرکت در آزمون آنلاین فارسی (ششم) - ستایش: به نام آن که جان را فکرت آموخت | آزمون شماره 19