شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس شانزدهم: خسرو | آزمون شماره 1945

نواهی + متوسل

متوسل + معمور

معمور + زمام

نواهی + زمام

دو

سه

چهار

پنج

تو کز شوق شهادت غافلی، سیر گلستان کن / که ما را شاخ گل، شمشیر خون‌آلود می‌باشد

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست / ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

به سانِ آسیا در نفع من نفع جهان باشد / به خلقی می‌رسد روزی، مرا گر آب و نان باشد

دیشب نگار مهوش خورشید‌روی من / بگشود بُرقع ( نقاب ) از رخ و غوغا پدید شد

رو اشداء علی الکفار باش/ خاک بر دلداری اغیار پاش

او همی گوید که صبرم شد فنا/ در فراق روی تو یا ربنّا

گر تو کوری نیست بر اعمی فرج/ ورنه رو کالصبر مفتاح الفرج

گوش جان بگشا و بشنو از امین کردگار/ لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

علم اگر اندک بود خوارش مدار / زان که دارد علم قدر بی‌شمار
 

پرستار امرش همه چیز و کس / بنی آدم و مرغ و مور و مگس
 

حکم و فرمانش چون صباح و مسا/ روز و شب را دهد ضیاء و ظلَم
 

آنچه دارم ز گوسفند و شتر / دهمت تا ز مایه گردی پر