شرکت در آزمون آنلاین فلسفه 2 - درس 12: حکمت معاصر

1-

در رابطه با دیدگاه‌های علامه طباطبایی نمی‌توان گفت …

بقای امور نفسانی ناشی از انعکاس آن‌ها در ذهن است.

نفس را علت امور نفسانی می‌داند.

نفس درک‌کننده رابطه خود با امور نفسانی است.

علم حضوری تضمین‌کننده توجه نفس به امور نفسانی است.

2-

درباره‌ی امام خمینی (ره) نمی‌توان گفت که .......

ایشان در طرح مسائل عرفانی و ربط حکمت متعالیه با اصول عرفانی استعدادی کم‌نظیر داشت.

امام بسیاری از مباحت ملاصدرا را با قریحه‌ای بی‌نظیر چنان تفسیر عرفانی می‌کرد که گاهی از سطح بیان ملاصدرا بالاتر می‌رفت.

ایشان در گفت‌وگو با علامه طباطبایی توانست کتابی تحت عنوان «شیعه» به چاپ برساند.

حوزه‌ی درس امام خمینی (ره) در قم یکی از پررونق‌ترین حوزه‌های فلسفی بود.

3-

با توجه به نظام فلسفی ملاصدرا، کدام عبارت درست است؟

برهان خاص ملاصدرا در اثبات خدا، فقط با در نظر گرفتن اصالت وجود، وحدت حقیقت و مراتب داشتن آن، قابل فهم و تبیین است.

ملاصدرا براساس سه اصلِ اصالت و وحدت وجود و مراتب داشتن آن‌، نظام جهان را تبیین می‌کند و حق را غنی بالذات و خارج از این نظام می‌داند.

براساس اصل اصالت وجود، تنوع و کثرتی که در موجودات جهان وجود دارد، حاکی از وجودهای مختلفی است که همگی از وجود یگانه‌ای هستی گرفته‌اند.

تفاوت ملاصدرا با عارفان در مسئله وحدت حقیقت وجود، این است که وی آن‌‌را مستدل می‌کند و نشان می‌دهد که کثرت، به جنبهٔ ماهوی موجودات باز می‌گردد.

4-

کدام عبارت، وجه تمایز برهان خاص ابن‌سینا و ملاصدرا را در اثبات خدا، به نحو دقیق‌تری بیان می‌کند؟

ملاصدرا برخلاف ابن‌سینا، ماهیت را نسبت به وجود و عدم علی‌السویه نمی‌داند.

ابن‌سینا از رابطهٔ میان علت و معلول استفاده می‌کند و ملاصدرا از رابطهٔ بی‌نیاز و نیازمند.

ابن‌سینا از تساوی موجودات نسبت به وجود و عدم می‌گوید و ملاصدرا از فقر آن‌ها نسبت به غنی بالذات.

ملاصدرا هستی موجود را عین وابستگی او می‌داند و ابن‌سینا تساوی ذات موجود نسبت به وجود و عدم را ملاک نیازش.

5-

ملاصدرا کدام عبارت را می‌پذیرد؟

اصالت وجود می‌گوید اگر برای مثال یک کبوتر را درنظر بگیرید، مابازاء واقعیت، وجود این کبوتر است و کبوتر بودنش، همان وجود داشتنش است.

ذهن عادی چنین می‌فهمد که در جهان ماهیت‌هایی مانند انسان و اسب و شیر هست که مفهوم مشترک وجود را به نحو یکسان از آن‌ها می‌فهمیم.

هنگامی‌که زردآلویی را جلوی چشمان خود می‌گیریم و با دقت به آن می‌نگریم، ذهن ما وجود زردآلو را هم، از زردآلو بودن آن نتیجه می‌گیرد.

حقیقت مانند کانون نور است که هم نور ضعیف و هم نور قوی در آن هست و ترکیب نور قوی و نور ضعیف، همان ترکیب ماهیت و وجود است.

شرکت در آزمون آنلاین فلسفه 2 - درس 12: حکمت معاصر | آزمون شماره 7216