شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 20014

این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت/ این تطاول که ز سر زلف تو من دیدم که دید؟

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی/ نتوان شبه تو جستن که تو در وهم نیای

همه غیبی تو بدانی همه عیبی تو بپوشی/ همه بیشی تو بکاهی همه کمی تو فزایی

عنایت گر چه زهر تاب دارد/ گذر بر چشمۀ نوشاب دارد

نعل اسبان شد آنچه نرم آهن/ تیغ شاهان شد آنچه روهینا

چنین قصیده مسعود سعد سلمان خواه/ چنین قصاید مسعود سعد سلمان راست

نی نی نه سپهر است که خورشید سپهر است/ نی نی نه جهان است که اقبال جهان است

کز همه حالتی مرا نظمی است/ وز همه آلتی مرا جانی است 

نه هر که بست کمر راه و سروری دارد/ نه هر که داشت زره نهمت و خطر دارد

دورها چرخ را بپیمودند/ قرن‌ها نیز هم بپیمایند

چه بیم داری از شیر کو ندارد چنگ/ چه خیر جویی از خوشه کو ندارد بر

خار دیوارم که از برگ و نوا بیطالعم/ از ثبات خویش در نشو و نما بیطالعم

خط‌آوردی و ننوشتی برات مطلب ما را         به خود کردی دراز آخر زبان دود دل‌ها را

نتوان وصف تو گفتن، که تو در فهم نگنجی          نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

هم حرکاتش متناسب به هم               هم خطواتش متقارب به هم

تو را صبا و مرا آب دیده شد غمّاز         تو در آسایشی، تیمار بیماری چه می‌دانی؟

یک

دو

سه

چهار