شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس سوم: پاسداری از حقیقت | آزمون شماره 18988

به صدق کوش که خورشید زاید از نفست /که از دروغ سیه‌روی گشت صبح نخست

کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود/ بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت /جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

زشرم آن که به روی تو نسبتش کردم/ سمن به دست صبا خاک در دهان انداخت

هر ساعتی این فتنۀ نوخاسته از جای/ برخیزد و خلقی متحیّر بنشینند (۳) 
 

 هرکو سر پیوند تو دارد به حقیقت/ دست از همه چیز و همه کس برگسلاند(۳) 
 

چه شد آن عهد قدیم و چه شد آن یار و ندیم/ خون کند خاطر من خاطرة عهد قدیم (۴) 
 

بر گل عارض آن زلف طلایی‌ فامش/ یاد پروانه زرین پر و بالی کردیم (۳)