شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 11238

مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن

مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن

مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن

مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن 

در دو جهان لطیف و خوش همچو امیر ما کجا / ابروی او گره نشد گرچه که دید صد خطا

با لب او چه خوش بود گفت و شنید ماجرا / خاصه که در گشاید و گوید خواجه اندر آ

جان سپه است و من علم جان سحر است و من شبم / این دل آفتاب من هر سحری چه می‌شود 

گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد؟ / گفتا مگوی با کس تا وقت آن درآید

خانۀ مانی است طلع، چهره گشای بهار / نایب عیسی است ماه، رنگرز شاخسار 

پیش تر آ پیش تر ای بوالوفا / از من و ما بگذر و زوتر بیا

ز مستان سلامت ز رندان پیامت / که قفل طرب را کلیدی که نوشت 

امروز خندان آمدی مفتاح زندان آمدی / بر مستمندان آمدی چون بخشش و فضل خدا

چاک شده است آسمان غلغله‌ای است در جهان/ عنبر و مشک می‌دمد سنجق یار می‌رسد

ای دلِ گریان کنون بر همه عالم بخند/ یار منی بعد از این یار مرا یافتی

صوفی چرا هشیار شد ساقی چرا بی‌کار شد/ مستی اگر در خواب شد مستی دگر بیدار شد

گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش/ می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها

که می‌رود که پیامم به شهریار رساند (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن)

بر تخت جم که تاجش معراج آسمان است (مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن)

خاک بر سر نفس نافرجام را (فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)

به من ده که بس بی‌دل افتاده‌ام (فعولن فعولن فعولن فعل)