شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 2233

بلاگردان جان و تن دعای مستمندان است / که بیند خیر از آن خرمن که ننگ از خوشه‌چین دارد 

چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی! / دل و جان فدای رویت، بنما عذار، ما را 

ز خامشی دهن غنچه پر ز زر شده است / سکوت جایزه دارد چرا نمی‌گیری؟

دوش بر یاد حریفان به خرابات شدم / خم می‌ دیدم، خون در دل و پا در گل بود 

میان گریه می‌خندم که چون شمع اندرین مجلس / زبان آتشینم هست لیکن درنمی‌گیرد

به یاد پسته خندان و زلف پرچینش / دل من است که هم جمع و هم پریشان است

در دهن لاله باد، ریخته و بیخته / بیخته مشک سیاه ریخته دُرّ ثمین (ثمین: گرانبها)

دعوت بی‌شمع را هیچ نباشد فروغ / مجلس بی‌دوست را هیچ نباشد نظام