شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 8447

خلقت آسمان ها و زمين و تدبير و اداره‌ي آن توسط خداوند-...«...فنعم اجر العاملين»

خلقت آسمان ها و زمين و تدبير و اداره‌ي آن توسط خداوند-«اليس الله بكافٍ عبده»

اميدوار شدن انسان با اعتماد بر خداوند-«اليس الله بكافٍ عبده»

اميدوار شدن انسان با اعتماد بر خداوند-...«...فنعم اجر العاملين»

انسان، نه تنها در کلام، بلکه باید در قلب خود به خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

 اگر ارادة خدا بر امری تحقق یابد، آن را به سرانجام می‌رساند.

 انسان متوکل در عین تلاش برای نتیجه و محصول، به وظایف خویش نیز عمل می‌کند و آن را به خداوند واگذار می‌کند.

 به سرانجام رسیدن امر الهی به دلیل قدرت و حکمت الهی است.

آن‌ها به جای پناه بردن به دیگران با نیت خالص به خداوند پناه بیاورند _ سربار دیگران

 آن‌ها به جای امید داشتن به دیگران نتیجة کار خود را به خدا بسپارند _ سربار دیگران

 آن‌ها به جای پناه بردن به دیگران با نیت خالص به خداوند پناه بیاورند _ متوکلان بر خدا

 آن‌ها به جای امید داشتن به دیگران نتیجة کار خود را به خدا بسپارند _ متوکلان بر خدا

«شما سربار دیگران هستید.» _ «تا در طلب گوهرکانی، کانی / تا در هوس لقمة نانی، نانی»

«خدا برای اصلاح کارتان از خودتان آماده‌تر است.» _ «تا در طلب گوهرکانی / تا در هوش لقمة نانی، نانی»

«خدا برای اصلاح کارتان از خودتان آماده‌تر است.» _ «گر تو کل می‌کنی در کار کن / کشت کن پس تکیه بر جبّارکن»

«شما سربار دیگران هستید.» _ «گر تو کل می‌کنی در کار کن / کشت کن پس تکیه بر جبّارکن»

توکل کردن، فقط به معنای گفتن جملة «خدایا، بر تو توکل می‌کنم» نیست.

توکل در جایی درست است که انسان واقعاً خدا را تکیه‌گاه خود ببیند و حقیقتاً به او پناه آورد.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و فقط با نیت خالص به خدا پناه آورد.

توکل در جایی درست است که ابتدا انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد و سپس بر خدا توکل کند.