شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یکم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن‌های 7 و 8 و 9 | آزمون شماره 8181

 قطعه _ سربداران _ قناعت‌پیشگی _ ابن‌یمین

سلمان ساوجی _ قصیده _ سبک خراسانی _ جمشید و خورشید

دولتشاه سمرقندی _ صد شاعر ایرانی _ امیرعلیشیرنوایی _ تذکره دولتشاه

شاعر _ خواجوی کرمانی _ حافظ _ غزل

قالب غزل در این دوره میدان فراخی برای ظهور عاطفه، اخلاق و عرفان پدید آورد.

با توجه به کشته و متواری شدن ادیبان و از بین رفتن دربارهای ادب‌دوست، قالب‌های جدیدی در شعر و نثر پدید نیامد.

از میان آثار منثور مولانا، مجالس سبعه و مکاتیب را مولانا گفته و شاگردان نوشته‌‌اند.

در این دوره با انتقال قدرت از خراسان به مرکز ایران، زبان و ادبیات فارسی در ناحیه عراق عجم گسترش یافت.

عراقی در هر فصل مثنوی عشاق‌نامه خود به یکی از مباحث عرفانی پرداخته و سخن خود را با تمثیل و حکایت به پایان رسانده است.

نثر کتاب مرصاد العباد من المبدأ الی المعاد، دشوار و متکلف است.

سلمان ساوجی در غزل توجه خاصی به سعدی و حافظ داشته و دارای قصایدی در سبک عراقی است.

خواجوی کرمانی چند مثنوی به پیروی از پنج گنج جامی سروده است. شعر او در مجموع، کمال یافته و پخته است.