شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 5: اختیارات شاعری 1 (زبانی) | آزمون شماره 313

بلند تلفّظ کردن مصوّت کوتاه  کوتاه تلفّظ کردن مصوّت بلند

حذف همزه  بلند تلفّظ کردن مصوّت کوتاه

کوتاه تلفّظ کردن مصوّت بلند  حذف همزه

دو بار کوتاه تلفّظ کردن مصوّت بلند

مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن، حذف همزه

مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن، بلند تلفظ کردن مصوت کوتاه

مستفعلن مفاعلن مستفعل فعل، حذف همزه

مستفعل مستفعل مستفعل فع، کوتاه تلفظ کردن مصوت بلند

نخست از عشق او زادم به آخر دل بدو دادم / چو میوه زاید از شاخی از آن شاخ اندر آویزد

چو آمد روی مه‌رویم چه باشد جان که جان باشد / چو دیدی روز روشن را چه جای پاسبان باشد

تو از نقصان و از بیشی نگویی چند اندیشی / درآ در دین بی‌خویشی که بس بی‌خویش خویشانند

دگرباره جهان پر شد ز بانگ صور اسرافیل / امین غیب پیدا شد که جان را زاد و بود آمد

چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری / خورد ز غیرت روی تو هر گلی خاری

ز کفر زلف تو هر حلقه‌‏ای و آشوبی / ز سحر چشم تو هر گوش‌ه‏ای و بیماری

مرو چو بخت من ای چشم مست یار به خواب / که در پی است ز هر سوی آه بیداری

نثار خاک رهت نقد جان من هر چند / که نیست نقد روان را بر تو مقداری