شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 8978

آن‌ها به جای پناه بردن به دیگران با نیت خالص به خداوند پناه بیاورند _ سربار دیگران

 آن‌ها به جای امید داشتن به دیگران نتیجة کار خود را به خدا بسپارند _ سربار دیگران

 آن‌ها به جای پناه بردن به دیگران با نیت خالص به خداوند پناه بیاورند _ متوکلان بر خدا

 آن‌ها به جای امید داشتن به دیگران نتیجة کار خود را به خدا بسپارند _ متوکلان بر خدا

معرفت به حکمت الهی - سپردن کارها به خداوند دانا و توانا

معرفت به حکمت الهی - انجام وظایف و مسئولیت‌ها به شایستگی

اعتقاد به وجود اراده در انسان - سپردن کارها به خداوند دانا و توانا

اعتقاد به وجود اراده در انسان- انجام وظایف و مسئولیت‌ها به شایستگی

سررشتة کارها را به خدا می‌سپارند _ به آرمان‌های بزرگ می‌اندیشند.

سررشتة کارها را به خدا می‌سپارند _ به درگاه خداوند پناه می‌برند.

یاد خدا آن‌ها را آرام می‌کند _ به آرمان‌های بزرگ می‌اندیشند.

یاد خدا آن‌ها را آرام می‌کند _ به درگاه خداوند پناه می‌برند.

«قل افرایتم ما تدعون من الله»

«ان ارادنی الله بضرّ هل هن کاشفات ضّره»

«قل حسبی الله علیه یتوکّل المتوکّلون»

«من یتوکّل علی الله فهو حسبه»

انسان متوکل در کارهای خویش بر خدا توکل می‌کند و ابتدا همة کارهایش را به او می‌سپارد.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد، یعنی فکر و اندیشة خود را به‌کار گیرد.

ابزار و اسباب بنابر علم الهی برای انسان مهیا شده است و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.