شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دهم : سبک شناسی قرن های 10 و 11 (سبک هندی) | آزمون شماره 8183

شاه و گدا به دیدۀ دریادلان یکی است / پوشیده است پست و بلند زمین در آب

نیست جز دل‌های خونین مهربانی عشق را / روی آتش را که می‌شوید به‌جز اشک کباب

اینان مگر ز رحمت محض آفریده‌‌اند / کآرام جان و آن دل و نور دیده‌اند

عشق را با هر دلی نسبت به قدر جوهر است / قطره بر گل شبنم و در قعر دریا گوهر است

آیینۀ چندین تب و تاب است دل ما / چون داغ جنون شعله نقاب است دل ما

گذشتگان که هوس دیده‌اند دنیا را / به پیش خود همه پس دیده‌اند دنیا را

جنون کی قدردان کوه و هامون می‌کند ما را / همان فرزانگی روزی دو مجنون می‌کند ما را

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را / که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را

کوشش برای مضمون‌یابی و ارائۀ خیال خاص و معنی برجسته و فکری جزئی و تازه با بیانی اعجاب‌انگیز از ویژگی‌های نثر این دوره است

تاریخ‌نگاری این دوره از فساد و تیره‌بختی چند قرن گذشته و کشتار مردم و فرار دسته‌جمعی افراد با ذوق متأثر گردید.

تواریخ عمومی این دوره در کنار نهادهای سیاسی و فرهنگی عصر صفویه در جهت نهادینه کردن فرهنگ تشیع گام برداشتند.

در عصر اعتلای صفوی، یعنی زمان شاه عباس اول، ایران از نویسنده قوی‌دست خالی ماند.