شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس چهارم

1-

عیِّن الخطا في المفهوم:

من طلب العلی سهر اللّیالي!: نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود!

المرء علی دین خلیله و قرینه!: تو اول بگو با کیان زیستی، پس آن‌گه بگویم که تو کیستی!

«لِمَ تقولون ما لا تفعلون»: رطب خورده منع رطب چون کند!

«أحسب النّاس أن یُترکوا أن یقولوا آمنّا و هم لا یُفتنون»: تا مرد سخن نگفته باشد / عیب و هنرش نهفته باشد

2-

عیّن الأصحّ و الأدقّ فی الجواب للترجمة أو المفهوم أو التعریب.

«ربّنا، إنّنا سمعنا منادیاً ینادی للإیمان أن آمِنوا بربّکم»:

پروردگارا، قطعاً ما ندای کس را شنیدیم که به ما ندا می‌داد به پروردگار خویش ایمان بیاورید!

ای خدای ما، قطعاً ما شنیدیم که ندا دهنده برای ایمان ندا می‌داد که به خدایتان ایمان بیاورید!

خدایا، همانا ما به ندای کسی گوش دادیم که برای ایمان ندا می‌داد که به پروردگارتان ایمان بیاورید!

ای پروردگار ما، همانا ما ندا دهنده‌ای را شنیدیم که برای ایمان ندا می‌داد که به خدای خود ایمان بیاورید!

3-

عیّن ما لایُناسبُ في المفهوم:

(لِمَ تَقولون ما لا تفعلون): عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس/ که وعظ بی‌عملان واجب است نشنیدن!

لا تَقل مالاتَعلم بل لاتَقل کلّ ما تَعلم: بر بساط نکته‌دانان خودفروشی شرط نیست/ یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش!

لاتُحدّث بما تَخاف تَکذبیه: تا نیک ندانی که سخن عین صواب است/ باید که به گفتن، دهن از هم نگشایی!

کلِّم النّاس عَلی قدرِ عقولهم!: اصل، معنی است نه تزیین کلام/ سخن آن است که فهمند عوام!

4- «یَبلُغُ الصّادق بصدقه ما لا یَبلُغُه الکاذب باحتیاله!»:

راستگویی راستگو را به چیزی می‌رساند که دروغ گفتن دروغگو را به آن نمی‌رساند!

راستگو با راستگویی‌اش به چیزی می‌رسد که دروغگو با فریب‌کاریش به آن نمی‌رسد!

راستگو با راستگویی به چیزی می‌رسد که دروغگو با فریب‌کاری به آن نرسید!

راستگو با راست گفتن به چیزی خواهد رسید که دروغگو با دشمنی به آن نمی‌رسد!

5- «طوبی لِمن يُعوِّدُ لسانَه على الكلام اللّيّن حتّى لا يخافَ الناسُ منه بل يُقبلون عليه!»:

خوشا به حال کسی که زبان خود را به کلام نرم عادت دهد تا مردم از او نترسند بلکه به او روی آورند!

خرّم آن کس که زبان او به سخن لطيف عادت نماید تا زمانی که مردم از او نترسند و او را قبول داشته باشند!

خوشا آن کس که زبانش را به کلامی لطيف عادت دهد تا نه تنها مردم از او نترسند بلکه به او روی آورند!

خوش به حال آن کسی که زبانش به سخن نرم عادت کند تا این که مردم از او نترسند و نیز او را بپذیرند!

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس چهارم | آزمون شماره 993