شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 365

همه عمر برندارم سر از این همه خمار مستی/ که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی 

با محتسب به جنگیم، از زاهدان به تنگیم/ با شیشه‌ایم یک دل، یک رنگ با شرابیم

آمد در میخانه تا خانه برد ما را/ بنمود بهار نو تا تازه کند ما را 

چه سرمایه سازم که سودی کند گفت/ اگر می‌توانی قناعت قناعت 

مستفعل مفعولن / مستفعل مفعولن 

مفعول فاعلاتن / مفعول فاعلاتن 

فعولن فعولن فعولن فعل

فعلات فاعلاتن / فعلات فاعلاتن 

فعولن فعولن فعولن فعولن

مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن 

فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن 

مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن

وقتی نشد که بی دوست بر حال خود نگرییم / روزی نشد که در عشق بر کار خود نخندیم 

خانۀ مانی است طلع، چهره گشای بهار / نایب عیسی است ماه، رنگرز شاخسار 

غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل / شاید که چو وا بینی خیر تو در این باشد

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی / ز بامی که برخاست مشکل نشیند 

چند بت بشکست احمد در جهان / تا که یاربگوی گشتند امّتان

دانی چرا نخفتم تو پادشاه حسنی / خفتن حرام باشد در چشم پاسبانت 

مکرها در کسب دنیا بارِد است / مکرها در ترکِ دنیا وارد است

کاشکی هستی زبانی داشتی / تا ز هستان، پردهها برداشتی