شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 21218

هزار آفرین بر می سرخ باد/ که از روی ما رنگ زردی ببرد

به تابوتی از چوب تاکم کنید/ به راه خرابات خاکم کنید

خروشید کای مرد رزم‌آزمای/ هماوردت آمد، مشو بازجای

برو زاهدا خورده بر ما مگیر/ که کار خدایی نه کاری است خُرد

ندانستم از غایت لطف و حسن/ که سیم و سمن یا بر و دوش بود

مرا راحت از زندگی دوش بود/ که آن ماهرویم در آغوش بود

به حال دل خستگان در نگر/ که روزی تو دلخسته باشی مگر

ز اول روز آمدی ساغر خسروی به کف/ جانب بزم می‌کشی جان مرا که الصلا

زین درد، خون‌ گریست سپهر و ستاره هم / خون گشت، ‌قلب لعل و دلِ سنگ خاره هم

سحر از کوه خاور تیغ اسکندر چو شد پیدا / عیان شد رشحه خون از شکاف جوشن دارا

معشوقه به‌سامان شد تا باد چنین بادا / کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا

به چشمان سیه‌کردی هزاران رخنه در دینم / بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

جام صبوحی نوش کن قول مغنّی (آوازخوان) گوش کن/ درکش مِی و خاموش کن فرهنگ بی‌فرهنگ را

سوز دل یعقوب ستمدیده ز من پرس/ کاندوه دل سوختگان سوخته داند

گوئیا عزم ندارد که شود روز امشب/ یا درآید ز در آن شمع شب افروز امشب

جز ناله کسی مونس و دمساز نیاید/ جز سایه کسی همره و همراز نیاید