شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 26494

هرکه در او گوهر دانایی است / بر همه کاری‌اش توانایی است

عمر برف است و آفتاب تموز / اندکی ماند و خواجه غرّه هنوز

دفتر افلاک‌شناسان بسوز / دیده خورشیدپرستان بدوز

ای همه هستی ز تو پیدا شده / خاک ضعیف از تو توانا شده

ای رونق هر گلشنی و ای روزن هر خانه‌ای / هر ذرّه از خورشید تو تابنده چون دردانه‌ای

سرو درآید ز پای گر تو بجنبی ز جای / ماه بیفتد به زیر گر تو برآیی به بام

ای خرّم از فروغ رخت لاله‌زار عمر / بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر

چون ز نسیم می‌شود زلف بنفشه پرشکن / وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمی‌کند

نهان گشت کردار فرزانگان/ پراگنده شد نام دیوانگان

سرانشان به گرز گران کرد پست/ نشست از برِ گاه جادوپرست

جهان هفت کشور تو را بنده باد/ سرت برتر از ابر بارنده باد

شاهان و سران و سروران زیر گِلند/ روهای چو مه در دهن مور ببین

ای سینه که دردمندی از غم                                            هم زانوی غم دوات جویم

راه نفسم بسته شد از آه جگر تاب                     کو هم نفسی تا نفسی را غم از این باب

مکن در جسم و جان منزل که این دون است و آن والا    قدم زین هر دو بیرون نه، نه این‌جا باش و نه آن‌جا

تا خود چه خطا رفته کش این‌گونه مکافات          یا خود چه گنه بوده کش این‌گونه عذاب است